Decydując się na podjęcie wyższych studiów godzimy się na uczęszczanie na zajęcia, wysłuchiwanie wykładów, ćwiczeń, regularne przygotowywanie się do zajęć oraz egzaminów. Jednak idea studiowania polega nie tylko na przesiadywaniu na uniwersytetach i mniej lub bardziej aktywnym wysłuchiwaniu tego, co wykładowcy usiłują nam przekazać. Studia mają przygotowywać również do przyszłego zawodu. Uczelnie wyższe realizują tą ideę poprzez nakaz odbycia praktyk zawodowych. W zależności od indywidualnych rozporządzeń uczelni studenci zobowiązani są do obycia określonej liczby godzin. Miejsce pracy musi zostać zatwierdzone przez specjalnie do takich spraw przeznaczone biura karier, które posiada każda uczenia bez względu na to czy jest na prywatna, czy też państwowa. Jeśli wyrażona zostanie zgoda na odbycie praktyk, student podpisuje odpowiednie dokumenty i w określonym terminie staje się pracownikiem na stanowisku praktykanta. Wielu studentów, którym zależy na tym, by praktyki faktycznie przygotowały ich do zawodu rozczarowuje się, nakazuje im się bowiem zajęcia mało odpowiedzialne i nie zawsze kompatybilne z ich uzdolnieniami i aspiracjami, np. zbierają opinie o urzędach lub analizują opinie o instytucjach, w których muszą pracować. Nierzadko ich funkcja ograniczona jest do parzenia kawy lub obsługi kserokopiarki. I chociaż mniej ambitni uczniowie chętnie godzą się na taki obrót spraw, inni czują się skrzywdzeni i oszukani.
